The Day!

Vanmorgen hoefde mijn wekker mij niet eens te wekken, de grote dag is aangebroken.
Mijn vertrek naar Gambia, en dit keer niet voor een altijd veel te korte vakantie.
1 probleem was nog steeds niet opgelost, mijn koffer gaat niet dicht.
Gelukkig kwamen Shelley en Natasja iets eerder dan afgesproken om mij hiermee te helpen, al gauw bleek dat wij hem zelfs met zijn 3en niet dicht gingen krijgen.
Dan maar wat spullen eruit halen.
Mijn vader en Loes waren inmiddels ook geariveerd, en Loes hielp mij met het dicht maken van mijn koffer, GELUKT!
In ieder geval dat dachten we.. de koffer zei, je doet het zelf maar!
M'n vader en Loes als een speer terug naar s'Gravenzande om een andere koffer te halen, alles erin en het vertrek kan gaan beginnen.
Even Petra ophalen bij haar werk en naar Schiphol, hier aangekomen stopten, m'n vader en Loes bij de vertrekhal, even een klein emotioneel momentje en weer door, Petra bleef erbij, even Shelley en Natasja opzoeken en ik ging inchecken, na mijn koffer thuis hebben gewogen bleek op Schiphol toch een klein overgewichtje aanwezig te zijn in mijn koffer, even betalen en een laatst afscheidsbakkie halen met de meiden.
Ze attendeerde me erop, geen gekke dingen te doen, heelhuids terug te komen en vooral niet vergeten te genieten.
Even de meiden een knuffel gegeven en naar de doane, heel gek ook dit keer mocht ik gewoon weer door!
Vanaf dit moment sta ik er dus helemaal alleen voor, aan de andere kant van de doane, vielen in 1 keer alle zenuwen van me af.
Op naar gate H5, even de laatste whatsapjes, smsjes en facebook berichten beantwoord/gelezen en het boarden is begonnen.
Eenmaal in het vliegtuig zitten er 2 aardige vrouwen naast mij die het land gaan bezoeken om te fotograferen, 1 vrouw is al eerder geweest en ervaard het land net zoals ik, GEWELDIG!
Eenmaal in de lucht moest ik bij seatbells off gelijk plassen, het geluk stond aan mijn kant, merkte dat er achterin het vliegtuig een hele rij stoelen onbezet was en een brutaal mens heeft de halve wereld!
Ik mocht daar gaan zitten, de vlucht verliep prima, beetje last van turbulentie maar in ieder geval ruimte zat!
Eenmaal geland op de luchthavenplaats Banjul, is het even wachten op m'n koffer en daarna op mijn taxi.
Omdat ik de Nederlandse tijd doorgegeven had duurde het wat langer voordat hij er was, en heb ik menig wat taxichaufeurs af moeten wimpelen.
Na 20 minuten was Moudolamin dan wel gearriveerd en bracht mij bij mijn hotel, al direct werd ik herkent en was het weer als vanouds.
Even mijn koffer boven gebracht, mijzelf opfrissen en op naar Pocoloco voor mijn eerste alleen uit eten ervaring.
Ook bij de Pocoloco waren de meeste blij mij weer te zien, na het eten een drankje gedaan aan de bar, verliep in eerste instantie uitermate uitstekend todat er een bumster naar mij toe kwam, hoe mooie vrouw ik wel niet ben, en ik veel geluk heb dat ie uitgerekend met mij wil praten, dit was ik gauw zat!
Ik gaat wel in mijn hotel een drankje doen!
Gezellig met wat Nederlandse toeristen, al gauw raak je aan de praat wat het land allemaal te bieden heeft en wat hun ervaringen tot dus toe zijn.
Hun gingen nog naar een feestje dus ik naar bed, dat dacht ik.
Toen ik naar boven liep zag ik dat Richard in de Pocoloco zat, dus ik weer terug naar de Pocoloco, inmiddels was er daar een live band aan het spelen dus de sfeer zat er lekker in.
Lekker bijgeklest en direct zijn vrouw ontmoet, Ina.
Die ik vandaag weer ontmoet hebt, we nemen een lokale taxi naar hun bedrijf Kasumai bar, alles is helemaal veranderd de beachbar is af, nieuwe ligbedden een paleisje om zomaar een paar dagen te vertoefen.
Vanmiddag ga ik Jalika ontmoeten een Gambiaanse vrouw die Nederlands kan spreken. Helemaal leuk!
Groetjes from the smiling coast off the Gambia!