Road trip

Dit keer ga ik mijn excusses niet aanbieden voor het niet goed bij houden van mijn blogg, het schiet er gewoon iedere keer bij in.
Nadat Ben vertrokken is naar Nederland ging alles hier gewoon door, iedere maandag werken in Brufut, iedere dinsdag werken in Sukuta of Tanjeh, woensdag meest een vrije dag, dan was ik mijn ondergoed en maak ik mijn kamer schoon, help met koken etc.
Donderdag weer naar Sukuta clinic en vanaf vrijdag vieren we weekend.
Ga binnenkort wel weer op school helpen dit heeft even stil gelegen, er is vakantie geweest.
Afgelopen zondag zijn Jalika, Kumba en ik naar Barra geweest, er was een feest georganiseerd en Jalika's moeder heeft ons uitgenodigt, erg leuk.
We gingen met de bushtaxi naar Banjul om vervolgens daar onze reis voor te zetten met een small boot naar Barra, erg leuke ervaring vooral omdat het voor Kumba haar eerste keer was, die neemt liever de ferry. (Wij niet dit duurt meest veel langer)
Dus hup op iemands nek de small boot in gedragen even wachten tot de boot volgeladen is met de goederen en mensen die meegenomen worden en daar gaan we dan.
De rivier is best ruig dus de boot schommelt lekker heen en weer, Kumba was zo bang, wat hebben we om haar gelachen.
Na een poosje varen naderen we de overkant en ben ik de eerste die op het droge staat, snel hierna volgt Kumba die gelijk zegt dat ze dat nooit meer doet en even later Jalika.
We lopen nu naar het huis van Junior zij gaat met ons mee vanmiddag, we krijgen daar nog even een lunch verkleden ons en gaan naar de plek van bestemming, natuurlijk zijn we te vroeg, het feest zou al 2 uur eerder moeten beginnen maar we horen nog niets, het is dus nog niet gestart. Ook hier word ons een lunch aangeboden maar deze slaan we af, we zitten even een poosje te kletsen en dan horen we inneesn muziek, het feest is begonnen.
Er word gezongen en gedanst, wij zitten heerlijk te kijken en te lachen wat kunnen ze toch gek doen!
Maar dan moeten wij er ook aan geloven we gaan naar voren we dansen even mee en gaan terug naar onze plek, de zon gaat onder en even later haasten wij ons terug richting de ferry want als we deze missen moeten we een nacht in Barra blijven!
Net op tijd op de ferry en binnen een half uur zijn we weer in Banjul, daar pakken we een taxi en binnen no time zijn we thuis.
Trekken een pot erwten soep open (deze had mijn vader meegebracht) en smullen daar lekker van, met een volle buik gaan we naar bed want de dag erna moet ik weer gewoon aan het werk.
Zo gaan maandag, dinsdag en woensdag als normale dagen voorbij, donderdag staan we vroeg op en gaan Jalika en ik aan onze road trip beginnen: we lopen vanaf huis richting de Kerr Serign kruising pakken daar onze eerste bush taxi naar de turn table en stappen daar uit om weer een andere bus naar Brikama te nemen, vanaf Brikama pakken we een bus die direct richting Tendaba gaat onze eerste verblijf plaats, helaas moeten we meer dan een uur wachten voordat deze vol is maar daarna gaan we toch echt rijden!
Af en toe word er gestopt onderweg want deze bus word gelijk als DHL service gebruikt, soms word er wat afgegeven als zakken rijst en soms word er gestopt om wat in te laden.
Na een paar uur rijden zijn we op het kruispunt richting Tendaba kamp hier komt een jongen die daar werkt ons halen en neemt ons mee naar de lodges, wat vet ze hebben hier een zwembad, lekker zwemmen! Helaas was het zwembad helemaal groen dus dat was een domper op onze feestvreugde!
We eten even een lunch en pakken daarna een uurtje slaap, na het schoonheidsslaapje neem ik een douche, wat was dat lekker want hier was het al een stuk warmer dan aan de kust.
Na mij wilde Jalika gaan douchen maar vanaf dat moment was er een paar uur geen water, dan maar even de buurt verkennen!
We wilde een boottocht gaan maken over de rivier maar het was eb dus kon er niet gevaren worden, we maken de afspraak de dag erna om 8 uur te gaan varen, dit keer lijden wij aan GMT dus om half 9 zitten we dan eindelijk in de boot en varen we heelrijk tussen de Mangroves door, spotten wat vogels, soort grote hagedis en krokodillen, na 2 en half uur varen zijn we terug op Tendaba kamp, pakken onze tas en gaan we onze reis voortzetten richting Georgetown. We worden weer naar het kruispunt gebracht en wachten hier tot er een bush taxi langs komt die richting Soma gaat, in Soma pakken we een bus richting Georgetown ook hier word ons geduld op de proef gesteld, we wachten al meer dan een half uur in de bus tot Jalika zegt zullen we even over de markt lopen want zo zien we niets van Soma en voordat deze bus vertrekt...
De markt hier is niet zo groot, maar lijkt op de markten zoals ze hier zijn, iedereen verkoopt dezelfde spullen.
Eenmaal terug bij de bus zegt de chauffeur iedereen in te stappen, we vertrekken maar nog geen 200 meter verder word ons verzocht een andere bus te nemen, iedereen eruit en hup in de ander bus, ook alle spullen die op het dak gebonden zijn moeten mee dus na een half uur rijden we weer, nou rijden deze bus had aardige makementen we hebben niet harden dan 50 gereden, stopte om de haverklap om water onder de motorkap te vullen.
En dan ook nog... bid tijd! 100 procent respect, maar we waren net gestopt nog geen kilometer verder stoppen we in de brandende zon 44 graden plus, Jalika en ik kijken elkaar aan en denken nee he niet nu!!
Gelukkig duurde het niet heel lang en rijden we door, op een gegeven moment stoppen we ergens en vertelt de chauffeur dat dit de eind bestemming is, verontwaardigd vragen wij hem waarom hij niet doorrijd want wij moeten nog minimaal een half uur rijden voordat we op onze bestemming zijn, zo ook een andere man, een fula die kan ook alleen deze taal spreken dus deze man stapt uit want die denk het zal wel, ik zeg tegen Jalika zeg tegen die man dat ie moet blijven zitten, dit doet ze en die man begint te lachen maar gehoorzaamd! De chauffeur krijgt het er nu toch wel een beetje warm van en zorgt ervoor dat een andere bus ons toch naar Georgetown brengt, ondanks de taalbarriere hebben we erg gelachen met deze man, oppeens zien we een kleine jongen die ook heel de weg met ons mee gereisd was, Jalika vraagt hem waar die heen gaat want ik dacht dat hij in de verkeerde bus gestapt was er komen even wat problemen voorbij wat betreft deze jongen want de chauffeur van de andere bus heeft niet voor zijn transport betaald, er word hevig gekibbeld maar uiteindelijk mag hij gewoon mee reizen.
Eenmaal in Georgetown nemen we een klein bootje om naar Sensending kamp te varen want daar overnachen we.
We drinken gauw 2 softdrinks want zo gaar als we waren, trekken onze bikini aan en springen de rivier in om af te koelen, wat vond ik dat eng maar wat was het heerlijk!
Na het zwemmen weer even wat drinken en kletsen en ik pak even een douche, na mij gaat Jalika en dan is ons diner klaar.
We gaan half 10 al naar bed, klaar met de dag!
Om 8 uur zitten we weer aan ons ontbijt en varen terug naar Georgetown, want een indrukwekkende stad, het was mijn 2e keer hier maar nu heb ik een echte excursie gehad, we beginnen in de tuin waar de freedom three staat, natuurlijk heb ik deze geknuffeld, foto's volgen op fb!
We zijn bij het kanon wezen kijken, bij de kerk, de buiten slaaf gevangenis en de ondergrondse gevangenis wat een indrukwekkende plek, echt de moeite waard een keer heen te gaan!
Hierna gaan we even wat drinken en wachten we op een bus dit duurt uren dus in de tussen tijd gaan we naar Armitage high school, op deze school gebeuren vreemde dingen, vele vrouwen vallen hier zomaar met epillepsie, wij vragen aan een paar leerlingen wat hun denken wat de rede hiervan is, zij zeggen alle dat er een geest is die de meiden dan zien en dat ze daardoor vallen.. Na ons bezoek gaan we terug naar de plek waar de bussen komen en na een poosje komt er een grote groene bus (zoals bij ons connexion) die naar ons eindpunt Basse gaat, deze nemen we, Nkay van Sensending lodges gaat met ons mee want die weet de weg in Basse en met hem maken we er een gezellige dag van, we gaan eerst naar onze slaapplaats om de tassen af te gooien, schitterend! Basse in, lijkt wel 5 sterren hotel wat een luxe!
We proberen even een drankje te scoren, hebbben ze niet, eten hebben ze niet dan maar buiten de deur (laagseizoen dus kan gebeuren) eten en drinken, eerst wil ik even een douche nemen want het is zo warm, draai ik de kraan open geen water, wat allemaal zo mooi leek werd inneens heel lelijk, gelukkig had ik nog wat water in mijn tas dus heb ik me daarmee een beetje afgespoeld, lachend vertel ik het aan Jalika en we gaan naar buiten zoeken een restaurant, 1e restaurant had geen eten 2e wel, Beneching, lekker maar zo gekruid zelf Jalika en Nkay kregen het er heet van!
We vervolgen onze weg richting de rivier steken hier over en gaan naar een lodges waar Jalika vroeger met school geweest is, wat zonde de eigenaar is overleden en alles is verpouperd, we gaan verder het dorp in en zien een cashew boom hier klimmen we in en er komen even later 2 kleine jongens mee klimmen. (We voelden ons even kind)
Op de terug weg richting de rivier komt er een jongen of hij met onse een stukje mag gaan varen voor 150 dal. Jalika spreekt met hem 50 dal. af en de jongen gaat akkoord, wat ze daar niet doen voor 1 euro!
Deze boot moet met de hand gepedeld worden dus we gaan een stuk varen leggen aan en de kapitein en ik gaan zwemmen, voor de grap zeg ik wie het eerst aan de overkant is van de rivier, dit neemt hij serieus enwe beginnen met zwemmen, Jalika roept mij terug wat ze vind het veel te gevaarlijk!
We varen terug en lopen over de markt van Basse, zetten Nkay op de bus terug naar Sensending en wij gaan naar ons hotel, nog steeds geen watet, totdat we de jongen de planten water zien geven, Jalika vraagt de jongen of we niet een beetje water mogen hebben en hij zegt: ok pak je emmer!
1 hele emmer water krijgen we om allebij van te douche, na het douche gaan we terug naar het restaurant waar we smiddags gegeten hebben en krijgen daar heerlijke kip, na het eten zoeken we ons hotel weer op waar buiten ons om nog 1 man verbleef, deze avond is voor olie gezorgd voor de aggegraat want zonder ac kan je hier echt niet slapen.
Deze man verteld ons dat we geluk hebben want hij slaapt vaak buiten omdat zijn kamer te heet is oftewel deze man leeft hier altijd zonder eten, zonder drinken, zonder water, zonder licht dit hotel kreeg oppeens 5 sterren in de min! Wat een grap!
S'morgens gaan we zonder ontbijt de pad op want dat was niet te verkrijgen in het hotel, de taxi haalt ons en brengt ons naar de plek waar de groene bussen vertekken, wat een gelukg nog plek en hij gaat gelijk weg, bijna zonder Jalika want die was even brood aan het scoren.
Gelukkig was ze net op tijd terug en beginnen we aan de terugreis, we wilden via de noordkant terug gaan maar waren toch blij met onze plekken dus hebben een extra kaartje gekocht en hebben ong 10 uur in 1 dezelfde bus gezeten maar toen waren we wel bijna thuis, even een taxi voor het laatste stukje want we waren helemaal gaar!
Het was echt super leuk, ondanks alle dingen die je normaal niet meemaakt.
Maar die dingen maken het hem juist, wat hebben we gelachen!
Vanaf morgen ga ik weer werken en over 11 dagen komen mijn maatjes, can't wait!